Svakog 21. februara širom sveta obeležava se Međunarodni dan maternjeg jezika kako bi se podigla svest o značaju očuvanja jezika i pisma. Ovaj dan je 1999. godine ustanovila organizacija Unesko, a rezolucijom potvrdila Generalna skupština Ujedinjenih nacija. Naša zemlja je 2006. godine pristupila Evropskoj povelji o regionalnim ili manjinskim jezicima Saveta Evrope, a ratifikacijom tog dokumenta Srbija se obavezala da štiti sve manjinske jezike koji se tradicionalno koriste na njenoj teritoriji.
U Srbiji se celokupno obrazovanje, osim na maternjem jeziku, izučava na još osam jezika: albanskom, bosanskom, bugarskom, mađarskom, rusinskom, rumunskom, slovačkom i hrvatskom jeziku. Prema poslednjim podacima resornog ministarstva, oko 60.000 dece pohađa nastavu na manjinskim jezicima na svim nivoima obrazovanja.
U Srbiji je u službenoj upotrebi, osim srpskog jezika, još 12 jezika nacionalnih manjina (albanski, bosanski, bugarski, bunjevački, mađarski, makedonski, rumunski, rusinski, slovački, hrvatski, crnogorski i češki) na celoj teritoriji 42 jedinice lokalne samouprave. Osim toga, vlaški i romski jezik su u službenoj upotrebi u pojedinim naseljenim mestima.
Nemerljiv trag na srpski jezik ostavili su brojni velikani, među njima neizostavno Vuk Stefanović Karadžić, najznačajniji srpski lingvista XIX veka, reformator srpskog jezika, sakupljač narodnih umotvorina i pisac prvog rečnika srpskog jezika, kao i Dositej Obradović, prosvetitelj i reformator revolucionarnog perioda nacionalnog buđenja i preporoda. Bio je osnivač i profesor Velike škole, preteče Beogradskog univerziteta.
